Duże miasta będą sporządzać strategiczne mapy hałasu. To samo dotyczy zarządców dróg, lotnisk oraz linii kolejowych. Jeżeli nie wywiążą się z tego obowiązku na czas, będą grozić im sankcje finansowe.

Wprowadzone zmiany wynikają z nowelizacji ustawy – Prawo ochrony środowiska. Ustawa weszła w życie w listopadzie i dostosowuje polskie prawo do dyrektywy Komisji (UE) 2015/996 ustanawiającej wspólne metody oceny hałasu oraz usunięcia uchybień w transpozycji dyrektywy 2002/49 WE PE. Strategiczne mapy hałasu, podobnie jak mapy akustyczne, dotyczą aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy obywateli. Obowiązek wykonania map dotyczy także zarządców dróg (po których porusza się ponad 3 mln pojazdów rocznie), linii kolejowych (po których porusza się ponad 30 tysięcy pociągów rocznie) oraz portów. Mapy mają być sporządzone także dla lotnisk cywilnych, na których ma miejsce ponad 50 tysięcy startów lub lądowań rocznie, z wyłączeniem lotów szkolnych wykonywanych przy użyciu samolotów o masie startowej poniżej 5 700 kg.

Uszczegółowienie definicji wskaźników hałasu

Przede wszystkim doprecyzowaniu uległa definicja hałasu, poprzez określenie specjalnych parametrów poziomu dźwięku wyrażonych w decybelach (dB), wyznaczonych zgodnie z ISO 1996-2:1987 w ciągu wszystkich pór nocy (rozumianych jako przedział czasu od godz. 22.00 do godz. 6.00) i dób w roku. W związku z tym strategicznymi mapami hałasu mają być objęte tereny, gdzie dźwięk wyznaczony w ciągu wszystkich:

Ustawa określa zawartość strategicznych map hałasu, które będą stanowiły podstawowe źródło danych wykorzystywanych do informowania społeczeństwa o zagrożeniach środowiska hałasem, opracowania danych dla państwowego monitoringu środowiska, tworzenia i aktualizacji programów ochrony środowiska przed hałasem, planowania strategicznego oraz planowania i zagospodarowania przestrzennego. Dokument będzie musiał zawierać m.in. identyfikację i charakterystykę źródeł hałasu; wskazanie danych liczbowych dotyczących ludności narażonej na hałas; propozycje działań w zakresie ochrony przed hałasem i oszacowanie efektów planowanych działań. Ograniczenia wynikające z map będą musiały być brane pod uwagę przy sporządzaniu planów miejscowych oraz przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy.

Ważną nowością dla tego typu dokumentu jest wymóg opracowania streszczenia, które ma być sporządzone w języku niespecjalistycznym. Dzięki temu zapisowi postanowienia zawarte w strategicznych mapach hałasu mają szansę dotarcia do większej liczby mieszkańców, którzy zainteresowani problemem hałasu nie będą musieli przedzierać się przez cały dokument (prawdopodobnie kilkuset stronicowy).

Ustawa wprowadza obowiązek sporządzania przez marszałków województw, na podstawie strategicznych map hałasu, programów ochrony środowiska przed hałasem, co ma zapewnić funkcjonowanie na terenie kraju 16 programów i umożliwić ujednolicenie podejścia do ich sporządzania. Programy te będą podlegały zaopiniowaniu przez prezydentów miast o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, zarządzających głównymi drogami, liniami kolejowymi lub głównymi lotniskami lub innymi lotniskami, które swoim zasięgiem emisji hałasu oddziałują na aglomeracje. Opinie wyda też Główny Inspektor Ochrony Środowiska.

Do 31 stycznia 2020 r. Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska mają zostać przekazane dane identyfikujące główne drogi, linie kolejowe lub lotniska oraz miasta, o którym mowa w ustawie. Z kolei strategiczne mapy hałasu powinny zostać sporządzone do końca czerwca 2022 roku. Do tego samego dnia moc zachowują dotychczas sporządzone mapy akustyczne. Z kolei sejmik województwa powinien uchwalić po raz pierwszy program ochrony środowiska przed hałasem do 18 lipca 2024 r. To tego dnia będą obowiązywały dotychczasowe programy ochrony środowiska przed hałasem.

Kary za zwłokę

Ustawa wprowadza kary pieniężne za nieterminowe przekazanie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska danych identyfikujących oraz strategicznych map hałasu, nieterminowe uchwalenie programu ochrony środowiska przed hałasem, nieterminowe przekazanie danych ze strategicznych map hałasu oraz za nieterminowe przekazanie streszczeń programów. Przykładowo kary za nieterminowe przekazywanie danych GIOŚ wyniosą 1 tys. zł za każdy dzień. Z kolei za brak terminowego przekazania map GIOŚ kary mogą wynieść do 500 tys. zł.

---

---