/ Wikimedia Commons.

Ponad połowa ludzi mieszka obecnie w miastach. Do 2050 ma to być już około 66%. Jak podają autorzy raportu ,,Redefining global cities. The seven types of global metro economies”, w 123 obszarach metropolitalnych zamieszkuje już 13% światowej populacji, która wytwarza 1/3 światowej gospodarki. Wśród nich są również polskie miasta.

Autorzy raportu na podstawie zebranych danych podzieli 123 największe obszary metropolitalne na siedem typów globalnych ośrodków miejskich: Global Giants (,,światowi giganci”), Asian Anchors (,,azjatyckie kotwice”), Emerging Gateways (,,wschodzące miasta-wrota”), Factory China (,,chińskie kombinaty”), Knowledge Capitals (centra wiedzy) oraz amerykańskie i światowe ośrodki średniej kategorii – American Middleweights, International Middleweights. Każde z nich ma własne cechy charakterystyczne, zmaga się podobnymi wyzwaniami i ma określone perspektywy rozwoju.

Liderzy

Pierwszą grupą, Global Giants, są największe i najbardziej rozwinięte ośrodki na świecie. Wśród nich autorzy wytypowali jedynie 6 ze 123 analizowanych miast: Paryż, Londyn, Nowy Jork, Los Angeles, Tokio, Osaka-Kobe. Z kolei Asian Anchors, chociaż nie są tak bardzo bogate jak 6 powyższych ośrodków, to pełnią podobną rolę w dynamicznie rozwijającej się Azji i są miejscami, gdzie skupiają się największe inwestycje zagraniczne. Ośrodki z tej grupy, Hong Kong, Singapur, Seul-Incheon, Szanghaj, Pekin, są również często pierwszym miejscem, gdzie przedsiębiorstwa zaczynają swoje działania na rynku azjatyckim. Modelowym przykładem jest Singapur, który w 2015 roku przyciągnął zagraniczne inwestycje o wartości 82 miliardów dolarów. Duża część istotnych amerykańskich i zachodnioeuropejskich obszarów metropolitalnych została zaklasyfikowana do Knowledge Capitals. Są to miejsca skupiające wysoko wykwalifikowanych i utalentowanych pracowników i będące prężnymi ośrodkami naukowymi.

Nowi konkurencji

W kolejnej grupie, Emerging Gateways, znajduje się 28 ośrodków istotnych na regionalnym rynku. Wśród nich znajduje się m.in. Johannesburg (Afryka), Mumbaj (Azja), Rio de Janeiro (Ameryka Południowa) oraz Warszawa i ośrodek Katowice-Ostrava. Obszary metropolitalne z tej grupy pełnią ważną rolę gospodarczą w skali kraju jak i regionu. U wielu z nich dynamiczny rozwój rozpoczął się pod koniec XX wieku wraz podejmowanymi reformami gospodarczymi. Od 2000 roku obserwuje się wynoszący rocznie średnio 5,5% wzrost gospodarczy. Jak zwracają uwagę autorzy raportu, ośrodki te niekiedy pełnią rolę bram pomiędzy gospodarkami różnych regionów i kontynentów, np. São Paulo jako centrum finansowe Ameryki Południowej, Istambuł łączący Europę i Bliski Wschód. Factory China są natomiast najbardziej dynamicznymi ośrodkami jakie rozwijają się od 2000 roku. Obszary te są nastawione na produkcję i eksport wytworzonych produktów i na obecnym etapie wymagają one zmian w strategii rozwoju. Naukowcy sygnalizują, że dla utrzymania dalszego wzrostu konieczne jest podjęcie działań w temacie kapitału społecznego i zrównoważonego rozwoju. Amerykańskie i światowe ośrodki średniej kategorii są obecnie bogatymi i dobrze prosperującymi obszarami, ale jak zauważają autorzy dalej poszukują kierunku rozwoju w celu dalszej konkurencji z większymi ośrodkami.

Co czyni obszary metropolitalne globalnymi ośrodkami? Według badaczy oprócz czynników czysto ekonomicznych, jest to również innowacyjność, poziom kapitału społecznego oraz rozwój infrastruktury transportowej i komunikacyjnej.

 

Przeczytaj cały raport.

 

 

---

Możliwość komentowania została wyłączona.