Potrzebujemy narzędzi, które umożliwiłyby wzrost podaży mieszkań – ale nie ich ogólnej liczby i nie w dowolnym miejscu – dostępnych cenowo, dostosowanych do potrzeb obywateli i lokalnych uwarunkowań. Tak postawionego celu nie da się zrealizować bez zaangażowania sektora publicznego i pozostawiając go wyłącznie w gestii podmiotów prywatnych. Tylko tak miasta mogą dalej rozwijać się w sposób zrównoważony i efektywny – nie rozlewając się na rozległe obszary, tworząc struktury wysoce nieefektywne energetycznie i ekonomicznie, ale także społecznie.
Głównymi celami raportu są:
1. Identyfikacja barier w realizacji kompleksowych obszarów mieszkaniowych w miastach.
2. Wskazanie możliwych kierunków działań w zakresie zwiększenia podaży zróżnicowanej oferty mieszkań, w tym w sektorze społecznym, poprzez integrowanie polityki przestrzennej i mieszkaniowej.
3. Uzasadnienie proponowanych kierunków działań i rozwiązań poprzez wskazanie argumentów i przesłanek opartych na danych i obserwacjach.
W szczególności niniejsze opracowanie ma dać odpowiedź na następujące pytania badawcze:
• Dlaczego, pomimo ogólnej nadpodaży gruntów pod budownictwo mieszkaniowe, trudno jest realizować kompleksowe i duże inwestycje mieszkaniowe, zwłaszcza w największych miastach?
• W jaki sposób realizowane są w Polsce kompleksowe inwestycje mieszkaniowe o dużej skali?
• Jak można zwiększać podaż nowych mieszkań w sposób ograniczający nieracjonalne rozpraszanie zabudowy przy uwzględnieniu potrzeb różnych grup społecznych?
• W jaki sposób miasta mogą prowadzić efektywną politykę przestrzenną zintegrowaną z celami polityki mieszkaniowej?
• Czy w obecnym systemie prawnym potrzebne są nowe narzędzia, służące koordynacji realizacji przedsięwzięć urbanistycznych o dużej skali?
Raport, poza wprowadzeniem oraz syntezą, składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza jest diagnozą sytuacji związanej z dostępnością gruntów pod budownictwo mieszkaniowe, próbą identyfikacji uwarunkowań, wpływających na kształt zachodzących procesów urbanizacji oraz oceny możliwości tworzenia kompleksowych przedsięwzięć urbanistycznych o dużej skali w polskich miastach. Druga przedstawia koncepcję nowego instrumentu służącego tworzeniu kompleksowych przedsięwzięć urbanistycznych w sposób skoordynowany – „specjalnej strefy mieszkaniowej”.
Zapraszamy do lektury!
Dodaj komentarz