Program jest odpowiedzią na zmiany demograficzne i rosnącą aktywność osób z niepełnosprawnościami. Według prognoz do 2024 roku 23 procent społeczeństwa będzie miało powyżej 65 lat. Osób starszych ma stale przybywać. W roku 2050 mają oni stanowić prawie 33 procent mieszkańców Polski. Jednocześnie, jak czytamy w dokumencie, szacuje się, że nawet 30% społeczeństwa może mieć trwałe lub czasowe ograniczenia w mobilności czy percepcji. Dotyczy to m.in. osób poruszających się przy pomocy sprzętu wspomagającego (np. kul, wózków inwalidzkich), z uszkodzonym narządem słuchu, wzroku, z trudnościami manualnymi i poznawczymi (np. po udarze), a także osób mających trudności z poruszaniem się.
Program ma mieć dwa wymiary. Pierwszy, wskazany jako strategiczny, zakłada, że państwo zawsze będzie uwzględniać potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Ma to zostać osiągnięte dzięki zmianom w przepisach, np. w zakresie standardów dostępności. Oprócz tego zakłada się podniesienie wiedzy i świadomości osób mających wpływ na realizację programu, m.in. architektów i urbanistów. Program zakłada również inwestycje w rozwój technologii, które będą pomocne seniorom i osobom z niepełnosprawnościami. Kolejny wymiar dotyczy inwestycji (budowlanych, transportowych, technologicznych) w istniejącą infrastrukturę, przestrzeń, środki transportu, strony internetowe czy usługi o charakterze powszechnym.
Wszystkie działania w programie mają być realizowane w ośmiu obszarach: architektura, transport, edukacja, służba zdrowia, cyfryzacja, usługi, konkurencyjność i koordynacja. W zakresie architektury planuje się np. działanie polegające na realizacji konkursu, w ramach którego zostanie wybranych sto gmin, które otrzymają doradztwo, a następnie dostaną możliwość opracowania planów poprawy dostępności w tych samorządach. Inne zaplanowane działanie polega na dofinansowaniu zadań związanych likwidacji barier architektonicznych w istniejącym zasobie mieszkaniowym. Z kolei w zakresie transportu przewiduje się m.in. działanie, którego celem jest poprawa stopnia dostępności taboru pasażerskiego w transporcie publicznym poprzez wymianę taboru na w pełni dostępny oraz modernizację taboru aktualnie użytkowanego.
Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju zakłada, że program będzie realizowany dzięki środkom z funduszy europejskich, funduszy norweskich, krajowych środków publicznych, w tym z budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jego realizacja ma łącznie pochłonąć 23 mld złotych, z czego najwięcej ma przypaść na działania związane z transportem.
Uwagi do projektu Programu można zgłaszać do 6 kwietnia 2018 r. na adres e-mail: dostepnosc.plus@miir.gov.pl.
Dostępność Plus
Program Dostępność Plus – projekt skierowany do konsultacji
Program Dostępność Plus – projekt przetłumaczony na język migowy
Wszelkie prawa zastrzeżone 2019 Obserwatorium Polityki Miejskiej IRMiR
projekt i wdrożenie
